Krzysztof Ziemiec, gwiazda telewizji, jeden z najpopularniejszych i najbardziej lubianych prezenterów (aktualnie „Wiadomości” TVP1), a równocześnie człowiek niezwykle doświadczony przez los. Ogromna popularność, wielkie emocje i duże kontrowersje, jakie towarzyszyły jego autorskiemu programowi „Niepokonani”, w którym znane postacie po raz pierwszy odkrywały dramatyczne wydarzenia ze swojego życia, sprawiły, że Autor postanowił opisać te historie, a także kulisy ich poznania. Gorąco polecamy serię sześciu minibooków, które na długo zapadną w Państwa pamięci. Niepokonani: Kuba Błaszczykowski, Eleni, Jasiek Mela, Jacek Olszewski, Jerzy Stuhr, Ewa Błaszczyk.
Dla tych, którzy chcą chcą usłyszeć jaki Kościół jest naprawdę, “bez zamiatania pod dywan”.
Ojciec Maciej Zięba jest zafascynowany Kościołem, co nie znaczy że zachwycony - bo czasem załamany i zmartwiony - poznaje jego grzeszność, ale też wciąż odkrywa jego świętość. Dominikanin przedstawia nam o Kościół jako dom - miejsce, do którego zawsze można powrócić, w którym wydarzyło się wiele dobrego. Odważnie mówi o wzlotach i upadkach Kościoła, o tym co wydarzyło się na przełomie wieków, ale i o obecnej sytuacji Kościoła.
O Maciej Zięba OP opowiada:
Ojciec Maciej Zięba - dominikanin, teolog, filozof, publicysta. Studiował fizykę na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1998–2006 był Prowincjałem Polskiej Prowincji Dominikanów. Założyciel i dyrektor Instytutu Tertio Millennio w Krakowie.
W TEJ KSIĄŻCE WSZYSTKO KRĘCI SIĘ WOKÓŁ SEKSU
Robert Ziębiński nie ma oporów, by pytać.
Rozmówcy nie mają oporów, by odpowiadać.
„Porno” odsłania ukryte pod płaszczykiem wstydu kulisy branży rozkoszy.
Filmowe porno istnieje od ponad stu lat. Od około siedemdziesięciu w takiej formie, jaką znamy dziś. Mamy więc co najmniej cztery pokolenia ludzi, którzy wciąż wierzą w to, że porno to prawda.
W Hollywood rocznie powstaje ponad trzynaście tysięcy filmów porno, z których dochód to około piętnastu miliardów dolarów. Pornografia przynosi więcej pieniędzy niż NBA, Liga Bejsbolowa i NHL razem wzięte.
Mimo to wiedza na jej temat zatrzymała na poziomie domniemywań, przekłamań i konfabulacji. W mediach głównego nurtu nie ma wywiadów z gwiazdami czy aktorkami porno, mało kto dopuszcza je do głosu. Tym razem jest inaczej. Na rozmowę na temat swojej pracy dali się namówić Robertowi Ziębińskiemu m.in.: Holly Randall, najbardziej wpływowa reżyserka i producentka porno według magazynu „Adult Video News”, Buck Angel, człowiek legenda i pierwszy transseksualny mężczyzna z waginą, który występował w filmach porno, czy aktorka Anna Kinski, Polka, która wyjechała do Francji szukać miłości, a przy okazji rozkochała się też w porno.
W tych i kilkunastu innych rozmowach z gwiazdami i reżyserami, a także seksuologami, Andrzejem Gryżewskim i Justinem Lehmillerem, autor szuka odpowiedzi na pytanie: „Czym jest porno?”. Czy na pewno tym, za co się je uważa, czyli współczesnym boogeymanem, który jest odpowiedzialny za całe zło tego świata?
W TEJ KSIĄŻCE WSZYSTKO KRĘCI SIĘ WOKÓŁ SEKSU
Robert Ziębiński nie ma oporów, by pytać.
Rozmówcy nie mają oporów, by odpowiadać.
„Porno” odsłania ukryte pod płaszczykiem wstydu kulisy branży rozkoszy.
Filmowe porno istnieje od ponad stu lat. Od około siedemdziesięciu w takiej formie, jaką znamy dziś. Mamy więc co najmniej cztery pokolenia ludzi, którzy wciąż wierzą w to, że porno to prawda.
W Hollywood rocznie powstaje ponad trzynaście tysięcy filmów porno, z których dochód to około piętnastu miliardów dolarów. Pornografia przynosi więcej pieniędzy niż NBA, Liga Bejsbolowa i NHL razem wzięte.
Mimo to wiedza na jej temat zatrzymała na poziomie domniemywań, przekłamań i konfabulacji. W mediach głównego nurtu nie ma wywiadów z gwiazdami czy aktorkami porno, mało kto dopuszcza je do głosu. Tym razem jest inaczej. Na rozmowę na temat swojej pracy dali się namówić Robertowi Ziębińskiemu m.in.: Holly Randall, najbardziej wpływowa reżyserka i producentka porno według magazynu „Adult Video News”, Buck Angel, człowiek legenda i pierwszy transseksualny mężczyzna z waginą, który występował w filmach porno, czy aktorka Anna Kinski, Polka, która wyjechała do Francji szukać miłości, a przy okazji rozkochała się też w porno.
W tych i kilkunastu innych rozmowach z gwiazdami i reżyserami, a także seksuologami, Andrzejem Gryżewskim i Justinem Lehmillerem, autor szuka odpowiedzi na pytanie: „Czym jest porno?”. Czy na pewno tym, za co się je uważa, czyli współczesnym boogeymanem, który jest odpowiedzialny za całe zło tego świata?
Rzucić to wszystko i wyjechać w nieznane - każdy od czasu do czasu ma ochotę, ale nie każdy zdobywa się na odwagę, by to zrobić.
Toskania, Egipt, Senegal, Karaiby, Kolumbia, Kanada, Malediwy, Nepal, Australia, Arktyka i Antarktyka - to adresy, pod którymi bohaterki książki rozpoczęły swoje nowe życia. 10 prawdziwych opowieści o ucieczce przed samotnością, poszukiwaniu przestrzeni do realizacji głębokiej pasji oraz wyzwoleniu od presji społecznej, ale również o trudach odnajdywania się w zupełnie obcych kulturach i społeczeństwach, które nie zawsze są otwarte na nowych przybyszów.
Inspirujące historie, po które koniecznie powinny sięgnąć miłośniczki książek Katarzyny Tubylewicz i Anny Sawińskiej.
Magdalena Żelazowska (ur. 1984) - pisarka, blogerka, dziennikarka, podróżniczka. Od 2018 roku mieszka w Stanach Zjednoczonych. Autorka wielu artykułów i reportaży o Nowym Jorku i Ameryce, znana też z książek "Rzuć to i jedź, czyli Polki na krańcach świata", "Hotel Bankrut" oraz "Zachłanni".
To oni pierwsi pojawiają się w miejscach, gdzie toczy się najbardziej dramatyczna walka. To oni odsłaniają wypaczenia systemu w kraju, który nie jest przygotowany na zagrożenie. To oni docierają do ludzi, których do głosu nie dopuścił nikt inny. "Nadzwyczajni" Marcina Wyrwała i Małgorzaty Żmudki to wstrząsający reportaż o nierównej walce z COVID-19.
Rzeczywistość przedstawiona w "Nadzwyczajnych" obala oficjalną narrację, że pandemia w Polsce była i jest pod kontrolą. Pogrążone w sprzętowym kryzysie szpitale. Tragiczna sytuacja pozostawionych samym sobie pielęgniarek. Stres. Ekstremalnie wyczerpująca praca pod presją czasu. Dyżury wydłużone do kilku dób. Skandaliczne i bezprawne nakazy pracy. Medycy, lekarze i ratownicy pozostawieni bez środków ochrony własnej. I wreszcie izolacja – by chronić najbliższych.
"Nadzwyczajni" to dokonywany "na gorąco" zapis wielu nieznanych historii. Marcin Wyrwał i Małgorzata Żmudka pokazują prawdziwych ludzi, jednocześnie ukazując szerszy kontekst sytuacji, w której Polska znalazła się z powodu wirusa.
Pacjent: wynaturzony feminizm wyrażający szaleństwa radykałów spod znaku kolorowej tęczy, genderu, lewactwa i poprawności politycznej.
Zabieg: bezkrwawy, lecz bezlitosny.
Cel zabiegu: odsłonięcie i obnażenie idiotyzmów feminizmu.
Narzędzia: JASKRAWE FAKTY, ZDROWY ROZSĄDEK i LOGIKA.
Naczelny chirurg: Magdalena Żuraw.
Uwagi: zabieg nie ma na celu potępienia feminizmu, tylko odsłonięcie jego wynaturzeń, niedorzeczności i absurdów. Oto niektóre elementy pola operacyjnego:
• Prawa wyborcze
• Aborcja
• Molestowanie seksualne
• In vitro
• Koedukacja
• Antykoncepcja
• Przemoc w rodzinie
• Ekofeminizm
• Studia gender
• Język neutralny płciowo
... oraz trzydzieści innych.
Zalecenia pozabiegowe: dużo trzeźwego osądu i dystansu. Przydatny również sceptycyzm w dużych dawkach.
Początki epidemii HIV w Polsce przypominają thriller: pełne napięcia oczekiwanie na pojawianie się „zarazy”, pierwsze przypadki w drugiej połowie lat osiemdziesiątych, a potem gwałtowny rozwój epidemii i brutalna reakcja społeczeństwa na zakażonych.
Chorobę kojarzono ze środowiskiem homoseksualnych mężczyzn i narkomanów. Dla PRL-owskich władz były to wygodne cele ataku. To sprawa „zgniłego Zachodu”, dotyczy jedynie podejrzanych mniejszości, „nasza ojczyzna jest w zasadzie moralnie czysta” – pisano.
Po przełomie ustrojowym stygmatyzacja nadal obowiązywała, choć tym razem ufundowana na katolickiej normie obyczajowej. W myśl zasady „sami sobie winni” pielęgnowano ideał wstrzemięźliwości, który miał być rozwiązaniem problemu.
To wielowymiarowy reportaż, który opisuje epidemię w historycznym ujęciu, nie stroniąc jednocześnie od głębokiej refleksji nad tym, jak Polska zareagowała na kryzys. Na książkę składają się poruszające opowieści chorych, ich bliskich, relacje lekarzy i osób zaangażowanych w pomoc tym, od których większość się odwróciła. Ojczyzna moralnie czysta to wnikliwa analiza zjawiska masowej histerii i uniwersalna opowieść o zbiorowym wyparciu śmiertelnie poważnego problemu.
Эта книга — попытка осмыслить украинские реалии с точки зрения украинки, рожденной в конце 1980-х, прямо перед развалом Союза. Той, кто вырос в русскоязычном городе, но для которой украинский язык стал родным. Которая достаточно прочувствовала вкус всех страхов, комплексов и ограничений со стороны имперской России, но которая училась у западного мира, пройдя десятки курсов и программ в Европе и США. История девушки, которой говорили, что нельзя поступить в университет без взятки, но которая все равно поступила, хоть и не имела денег на взятки. Той, кто ездила за первой шенгенской визой в Донецк из-за прописки в Херсоне, живя при этом в Киеве. И которая теперь летает по безвизу. Той украинки, которой неустанно твердили: «Ты же девочка», взывая к провинциальным общественным стандартам, и которой удалось сохранить индивидуальность и войти на равных в мир мужчин. И в мир новой украинской политики, открытой и прозрачной. Где каждый человек, в независимости от статуса, может изменить страну к лучшему. Сегодня, как никогда, — время создавать нашу мечту, мечту каждого украинца. Не перекладывая ответственность на кого-то одного. Потому что каждый из нас — страна и каждый из нас ее Президент.
Ця книжка — спроба осмислити українські реалії з погляду українки, народженої наприкінці 1980-х, просто перед розвалом Союзу. Народженої в російськомовному місті, але для якої українська мова стала рідною. Яка добряче відчула смак усіх страхів, комплексів та обмежень імперії під Росією, але яка вчилася у Західного світу, об’їздивши десятки курсів і програм у Європі та США.
Історія дівчини, якій говорили, що не можна вступити до університету без хабаря, але вона не мала грошей на хабар і вступила. Тієї, яка їздила по першу шенгенську візу, що її, мешкаючи в Києві з реєстрацією в Херсоні, треба було отримувати в Донецьку. І яка тепер літає за безвізом. Тієї українки, якій без упину твердили «ти ж дівчинка», апелюючи до провінційних суспільних стандартів, і якій вдалося зберегти індивідуальність, щоб згодом почуватися рівнею в світі чоловіків. І у світі нової української політики, відкритої та прозорої. Де кожна людина, незалежно від статусу, може змінити країну на краще.
Сьогодні, як ніколи, час створювати нашу мрію, мрію кожного українця, не перекладаючи відповідальність на когось одного. Тому що кожен із нас — країна і кожен із нас — її Президент.
Повномасштабна російсько-українська війна змінила Україну, а разом із нею — увесь світ. Нині саме від українського майбутнього залежить доля людства. Тому і всередині нашої країни, і на міжнародному рівні точаться розмови про те, чи доцільно після звірств окупантів вибудовувати дипломатичні відносини з державою-терористом? За допомогою яких механізмів впливати на росіян, якщо санкції майже не працюють? Яких помилок припустилася світова спільнота, дозволивши повномасштабному вторгненню відбутися? Чи повернуться біженці на батьківщину після перемоги? Ця збірка інтерв’ю — спроба знайти відповіді на складні, але важливі питання, спроба зібрати голоси українських та іноземних інтелектуалів, дипломатів, режисерів, акторів, музикантів, військових. У книжці ви почуєте голоси Леха Валенси, Сергія Корсунського, Ігоря Осташа, Славенки Дракулич, Кристини КурчабРедліх, Зази Буадзе та ще багатьох тих, хто тут і сьогодні з тривогою, але й вірою говорить про майбутню перемогу України.
Oto zbiór tekstów, których głównym bohaterem jest śmieć. Ten domowy i wysypiskowy, patriotyczny i zagraniczny, niechciany i pożądany. Jednym słowem – literacka hałda mistrzowsko posortowanych zachwytów nad pięknem nieoczywistym i lamentów nad zdewastowaną planetą.
Pokaż mi swój śmieć, a powiem ci, kim jesteś.
Śmieci opisują: Beata Chomątowska, Paweł Dunin-Wąsowicz, Natasza Goerke, Zbigniew Mikołejko, Włodzimierz Karol Pessel, Maria Poprzęcka, Małgorzata Rejmer, Anda Rottenberg, Filip Springer, Ziemowit Szczerek, Krzysztof Środa, Ilona Wiśniewska, Urszula Zajączkowska
Przekład z niemieckiego Alicja Rosenau, przekład z rosyjskiego Agnieszka Sowińska.
Z czym dzisiaj kojarzy się Białoruś? Niektórym z mityczną krainą nad Niemnem i kresowymi dworkami, wielu z Adamem Mickiewiczem i Świtezianką, ale większości zapewne z Aleksandrem Łukaszenką, którego nazwisko przy każdej wzmiance o Białorusi odmieniane jest przez wszystkie przypadki. Zdaje się, że na geopolitycznych zakrętach straciliśmy z oczu Białorusinów i ich codzienne życie, czasem zwykłe, niekiedy wyjątkowe, jak to bywa – pełne marzeń i rozczarowań.
W tym zbiorze reportaży polityka jest ważna, ale nie najważniejsza. Na pierwszym planie pojawiają się ludzie. Czasem charyzmatyczni, pełni pasji i wiary w idee, a czasem zrezygnowani i pogodzeni z reżimem.
Rozmawiają z nimi polscy, niemieccy i białoruscy reporterzy. Z tych opowieści wyłania się obraz kraju, który bywa niepokojący, czasem szokuje, ale bez wątpienia porusza i nie pozostawia obojętnym.
Autorki i autorzy: Katarzyna Brejwo, Rafał Grzenia, Julia Jürgens, Eva-Lena Lörzer, Jędrzej Morawiecki, Katarzyna Kwiatkowska-Moskalewicz, Aneta Prymaka-Oniszk, Kaja Puto, Aliona Szabunia, Ziemowit Szczerek, Agnieszka Wojcińska.
Projekt przygotowało Stowarzyszenie Reporterów „Rekolektyw”.
Wydano z finansowym wsparciem Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej.
Herausgegeben mit finanzieller Unterstützung der Stiftung für deutsch-polnische Zusammenarbeit.