SOWA OPAC : Katalog Biblioteki Kraków

397625

Audiobook

W koszyku

oceń

Autor

Strout, Elizabeth (1956- ). Stenka, Danuta (1961- ). Maliborski, Bohdan.

Forma i typ

Audiobooki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura amerykańska

Gatunek

Powieść obyczajowa

ISBN: 978-83-8032-217-2

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Biblioteka Główna (ul. Powroźnicza)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. AUDIO [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Filia 1 (ul. Dietla)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3(086.7) [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Filia 3 (pl. Jana Nowaka Jeziorańskiego)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3(086.7) [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Filia 8 (ul. Brodowicza)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3(086.7) [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Filia 9 (ul. Dobrego Pasterza 6)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3(086.7) [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Biblioteka nieczynna

Filia 21 (ul. Królewska) - dorośli

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. A [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Filia 25 (ul. Fałata)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. A [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Filia 27 (ul. Królowej Jadwigi)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. A [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Biblioteka nieczynna

Filia 28 (ul. Komandosów) - dorośli

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. dorośli audiobook [Wypożyczalnia] (1 egz.)

(dostępność ok. 13.05.2024)

Filia 31 (ul. Przyzby)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. audio [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Filia 48 (os. Bohaterów Września)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Audiobook [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Strefa uwag:

Tytuł oryginału: My name is Lucy Barton

Uwaga ogólna

Tytuł oryginału: "My name is Lucy Barton".

Uwaga dotycząca uczestników/wykonawców

Czyta Danuta Stenka.

Uwaga dotycząca wymagań systemowych

Nagranie w formacie mp3.

Recenzje:

Elizabeth Strout operuje prostą paletą. Jej proza jest oszczędna i powściągliwa, choć zdaje się dotykać spraw najistotniejszych. Pisarka próbuje opisać na czym polega pielęgnowanie więzi, czym jest akceptacja, jak dbać i starać się o bliskość i wzajemne zrozumienie. Niejednokrotnie udowadnia, że najtrudniejsze są dla nas najprostsze słowa i bardzo często egoistyczne pobudki, oddalają nas od innych ludzi, bardziej niż nam się na pozór wydaje. (...) Autorka Braci Burgess, zastanawia się czy rodzina jest w stanie wyposażyć nas w fundament, na którym sami będziemy mogli budować własną przyszłość, czy raczej jej dysfunkcyjne momenty kładą się cieniami na naszych próbach budowania własnego szczęścia?
Strout udowadnia, że życie to proste słowa, czytelne gesty, w porę wyznane uczucia. Fabuła nie jest skomplikowana. Przy chorej córce, przy szpitalnym łóżku, pojawia się nagle niewidziana przez nią latami matka. Poinformowana przez męża chorej zostaje w szpitalu na pięć dni, które będą okazją do wspólnej wędrówki w przeszłość i teraźniejszość. Strout opisuje dzieciństwo wydane szykaną z powodu biedy, nie szczędzi opisów upokorzenia na jakie skazane są mniej zamożne osoby na amerykańskiej prowincji. Opisuje trudy i znoje życia zorganizowanego na pracy, pozbawionego prawie w ogól przyjemności. Widzimy dzieci wpisane w kukurydziany krajobraz, mieszkające z rodzicami w garażu, z szorstką, zaprawioną w pracy matką i milczącym ojcem, którego nawiedzają traumy z przeszłości, a który chyba nie do końca potrafi zdefiniować swoją seksualną tożsamość.
Mam na imię Lucy to książka o tym, że wiele w naszym życiu jest domysłów, może momentami, więcej niż faktów. O tym, że popełniamy błędy, za które płacimy stale wydłużającą się jak saldo w banku, samotnością. O miłości, trudnej, nieujarzmionej. Miłości do ludzi i słow. Do cudzych ramion, ale i opowieści. Strout zastanawia się jak rodzi się fascynacja, co powoduje, że inni wydają się nam atrakcyjni, choć przecież zawsze szukamy wokół siebie ludzi słabszych, aby czuć się lepiej w porównaniach, pewniej w adoracjach. W końcu pisarka stwierdza, że trudno nam zrozumieć rzeczy dotyczące nas samych, bo „wszyscy jesteśmy żałośni”, stale wypatrując kogoś, kogo można by poniżyć. I kto wie, czy to nie największa tajemnica naszych osobowości: umniejszanie zasług innych, aby w swoich oczach rosnąć. To powieść o tym, że bardzo trudno się wzajemnie zrozumieć, zaakceptować, zgodzić się na swoje słabości, na rezygnację z własnych ambicji na rzecz drugiej osoby, na zaprzestanie konfliktów w imię jakiegoś „my”, kiedy bardzo trudno przychodzi zostawić za sobą „ja”. Książka o tym, że każdy z nas ma tylko jedna historię do opowiedzenia, choć w bardzo wielu wariantach. O tym, że rozmowa może być najlepszą terapią i możliwością pogodzenia się z nieuniknionym.